Neptunus is de buitenste planeet van de gasreuzen . Het heeft een equatoriale diameter van 49.500 kilometer ( 30.760 mijl ) en is de achtste planeet vanaf de zon. Als Neptunus hol was , kon het bijna 60 Aarde bevatten . Neptunus om de zon draait om de 165 jaar . Het heeft acht manen , waarvan zes werden gevonden door Voyager 2 . Een dag op Neptunus is 16 uur en 6,7 minuten . Neptunus werd ontdekt op 23 september 1846 door Johann Gottfried Galle , van het Observatorium Berlijn. Neptunus kreeg zijn naam van de Romeinse God van de Zee .Veel
van wat vandaag weten over Neptunus werd ontdekt in 1989 door de
Amerikaanse Voyager 2 ruimtesonde tijdens zijn 1989 flyby f Neptunus. Neptune
ten opzichte van aarde is 3,9 maal de diameter 30 keer de afstand van
de zon , 17 maal zo massief en 0,3 maal de dichtheid .Neptunus reist rond de Zon in een elliptische baan op een gemiddelde afstand van 4504000000 km ( 2799000000 mijl ) . Neptune bestaat grotendeels uit waterstof en helium , en het heeft geen zichtbare vaste oppervlak . De eerste twee derde van Neptune bestaat uit een mengsel van gesmolten gesteente , water , vloeibare ammoniak en methaan . De buitenste derde is een mengsel van verhitte gassen uit waterstof , helium , water en methaan . De samenstelling van de atmosfeer is 85 % waterstof , 13 % helium en 2 % methaan . Atmosfeer van de planeet , met name de buitenste lagen , bevat aanzienlijke hoeveelheden methaangas . Absorptie van rood licht door de methaan in de atmosfeer is verantwoordelijk voor Neptunus diepe blauwe kleur .Neptunus
is een dynamische planeet met verschillende grote , donkere vlekken die
doet denken aan Jupiter orkaan-achtige stormen . De
grootste plek , bekend als de Grote Donkere Vlek , is ongeveer de
grootte van de aarde en is vergelijkbaar met de Grote Rode Vlek op
Jupiter .Neptunus
ontvangt minder dan de helft zoveel zonlicht als Uranus , maar de
warmte ontsnapt uit haar interieur maakt Neptunus iets warmer dan Uranus
. De
vrijkomende warmte kan ook verantwoordelijk zijn voor stormachtiger
atmosfeer van Neptunus , die de snelste winden gezien op elke planeet in
het zonnestelsel vertoont zijn. De meeste winden waaien westen tegenover de rotatie van de planeet. In de buurt van de Grote Donkere Vlek , winden waaien tot 2.000 kilometer ( 1.200 mijl ) per uur . Voyager 2 vond dat de wind gemiddeld ongeveer 300 meter per seconde ( 700 mijl / uur ) in de atmosfeer van de planeet .
Lange heldere wolken , vergelijkbaar met cirrus wolken op aarde , werden gezien hoog in de atmosfeer van Neptunus . Bij lage noorderbreedten , veroverde Voyager beelden van wolkenstrepen werpen hun schaduwen op cloud dekken hieronder .
Witte gevederde wolken vullen de grens tussen de donkere en lichte blauwe gebieden op de Grote Donkere Vlek . De Pinwheel vorm van zowel de donkere grens en de witte cirrus suggereert dat de storm systeem draait tegen de klok in . Periodieke kleinschalige patronen in de witte wolk, misschien golven , zijn van korte duur en niet aanhouden van de ene Neptunian rotatie naar de volgende. ( Hoffelijkheid NASA / JPL )
Tot de Voyager 2 passage in 1989 , werden de ringen rondom Neptunus gedacht bogen zijn. We weten nu dat de ringen volledig cirkel de planeet , maar de dikte van elke ring varieert over de lengte . Neptunus heeft een reeks van vier ringen die smal en zeer zwak zijn . De ringen zijn gemaakt van stofdeeltjes dacht te zijn gemaakt door kleine meteorieten breken in De manen van Neptunus . Van telescopen op aarde de ringen lijken bogen maar uit Voyager 2 de bogen bleek te zijn heldere vlekken of klonten in het ringsysteem . De precieze oorzaak van de lichte bosjes is onbekend.Het magnetisch veld van Neptunus , zoals die van Uranus , is zeer gekanteld op 47 graden van de rotatie- as en ten opzichte van het centrum is tenminste 13.500 km of 8500 mijl . Het vergelijken van de magnetische velden van de beide planeten , wetenschappers denken dat de extreme geaardheid kan kenmerk van stromen in het inwendige van de planeet en niet het resultaat van zijwaarts oriëntatie van die planeet of van eventuele veld omkeringen binnen de planeet.Neptunus heeft ook acht bekende satellieten. Slechts twee van deze , Triton en Nereïde was waargenomen voor de Voyager 2 flyby . Triton is de grootste van de acht satellieten en is bijna net zo groot als de aarde-maan . De andere Neptunian satellieten variëren in diameter van 58-416 km ( 36-258 mijl ) . Afgezien van Triton , zijn de manen van Neptunus onregelmatig gevormd en hebben een zeer donkere oppervlakken.
Triton is de grootste maan van Neptunus , met een diameter van 2700 kilometer ( 1680 mijl ) . Het werd ontdekt door William Lassell , een Britse astronoom , in 1846 nauwelijks een maand nadat Neptunus werd ontdekt . Triton is kouder dan alle andere gemeten object in het zonnestelsel met een oppervlakte temperatuur van -235 ° C ( -391 ° F ) . Het heeft een extreem dunne atmosfeer . Stikstof ijsdeeltjes zou dunne wolken een paar kilometer boven het oppervlak vormen. De atmosferische druk aan het oppervlak van Triton is ongeveer 14 microbars , 1/70 , 000th de oppervlakte druk op aarde .Triton is de enige grote satelliet in het zonnestelsel een planeet cirkel in een retrograde richting - in een richting tegengesteld aan de rotatie van de planeet . Het heeft ook een dichtheid van ongeveer 2,066 g per kubieke centimeter ( de dichtheid van water is 1,0 gram per kubieke centimeter ) . Dit betekent Triton bevat meer rock in het interieur dan de ijzige manen van Saturnus en Uranus doen . De relatief hoge dichtheid en de retrograde baan heeft ertoe geleid dat sommige wetenschappers suggereren dat Triton kan zijn gevangen genomen door Neptunus als het een reis door de ruimte enkele miljarden jaren geleden . Als dat het geval is , kan getijden verwarming Triton zijn gesmolten in de oorspronkelijk excentrische baan , en de satelliet zou zelfs vloeibaar zijn geweest voor zo lang als een miljard jaar na de verovering door Neptunus .Triton is getekend door enorme scheuren . Voyager 2 beelden toonde actieve geiser - achtige uitbarstingen spuwen stikstofgas en donkere stofdeeltjes enkele kilometers in de atmosfeer .
Lange heldere wolken , vergelijkbaar met cirrus wolken op aarde , werden gezien hoog in de atmosfeer van Neptunus . Bij lage noorderbreedten , veroverde Voyager beelden van wolkenstrepen werpen hun schaduwen op cloud dekken hieronder .
Witte gevederde wolken vullen de grens tussen de donkere en lichte blauwe gebieden op de Grote Donkere Vlek . De Pinwheel vorm van zowel de donkere grens en de witte cirrus suggereert dat de storm systeem draait tegen de klok in . Periodieke kleinschalige patronen in de witte wolk, misschien golven , zijn van korte duur en niet aanhouden van de ene Neptunian rotatie naar de volgende. ( Hoffelijkheid NASA / JPL )
Tot de Voyager 2 passage in 1989 , werden de ringen rondom Neptunus gedacht bogen zijn. We weten nu dat de ringen volledig cirkel de planeet , maar de dikte van elke ring varieert over de lengte . Neptunus heeft een reeks van vier ringen die smal en zeer zwak zijn . De ringen zijn gemaakt van stofdeeltjes dacht te zijn gemaakt door kleine meteorieten breken in De manen van Neptunus . Van telescopen op aarde de ringen lijken bogen maar uit Voyager 2 de bogen bleek te zijn heldere vlekken of klonten in het ringsysteem . De precieze oorzaak van de lichte bosjes is onbekend.Het magnetisch veld van Neptunus , zoals die van Uranus , is zeer gekanteld op 47 graden van de rotatie- as en ten opzichte van het centrum is tenminste 13.500 km of 8500 mijl . Het vergelijken van de magnetische velden van de beide planeten , wetenschappers denken dat de extreme geaardheid kan kenmerk van stromen in het inwendige van de planeet en niet het resultaat van zijwaarts oriëntatie van die planeet of van eventuele veld omkeringen binnen de planeet.Neptunus heeft ook acht bekende satellieten. Slechts twee van deze , Triton en Nereïde was waargenomen voor de Voyager 2 flyby . Triton is de grootste van de acht satellieten en is bijna net zo groot als de aarde-maan . De andere Neptunian satellieten variëren in diameter van 58-416 km ( 36-258 mijl ) . Afgezien van Triton , zijn de manen van Neptunus onregelmatig gevormd en hebben een zeer donkere oppervlakken.
Triton is de grootste maan van Neptunus , met een diameter van 2700 kilometer ( 1680 mijl ) . Het werd ontdekt door William Lassell , een Britse astronoom , in 1846 nauwelijks een maand nadat Neptunus werd ontdekt . Triton is kouder dan alle andere gemeten object in het zonnestelsel met een oppervlakte temperatuur van -235 ° C ( -391 ° F ) . Het heeft een extreem dunne atmosfeer . Stikstof ijsdeeltjes zou dunne wolken een paar kilometer boven het oppervlak vormen. De atmosferische druk aan het oppervlak van Triton is ongeveer 14 microbars , 1/70 , 000th de oppervlakte druk op aarde .Triton is de enige grote satelliet in het zonnestelsel een planeet cirkel in een retrograde richting - in een richting tegengesteld aan de rotatie van de planeet . Het heeft ook een dichtheid van ongeveer 2,066 g per kubieke centimeter ( de dichtheid van water is 1,0 gram per kubieke centimeter ) . Dit betekent Triton bevat meer rock in het interieur dan de ijzige manen van Saturnus en Uranus doen . De relatief hoge dichtheid en de retrograde baan heeft ertoe geleid dat sommige wetenschappers suggereren dat Triton kan zijn gevangen genomen door Neptunus als het een reis door de ruimte enkele miljarden jaren geleden . Als dat het geval is , kan getijden verwarming Triton zijn gesmolten in de oorspronkelijk excentrische baan , en de satelliet zou zelfs vloeibaar zijn geweest voor zo lang als een miljard jaar na de verovering door Neptunus .Triton is getekend door enorme scheuren . Voyager 2 beelden toonde actieve geiser - achtige uitbarstingen spuwen stikstofgas en donkere stofdeeltjes enkele kilometers in de atmosfeer .
No comments:
Post a Comment